Jan Czerkaski urodził się w Łasku w 1869 r. Wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej w Pabianicach w 1893 r. Zajmował się tworzeniem kółek partyjnych, agitacją, rozwożeniem bibuły. Po raz pierwszy aresztowany w 1899 r., został osadzony w więzieniu w Sieradzu. Zwolniony po trzech miesiącach za poręczeniem. Ponownie aresztowany w 1901 r., osadzony na kilka miesięcy w więzieniu w Piotrkowie Trybunalskim, skazany następnie na rok zesłania.
Po powrocie zajął się organizacją kółek w Zduńskiej Woli, Sieradzu, Szadku i okolicach. Aresztowany w 1905 r. na okres kilku tygodni za organizowanie wieców, pochodów, demonstracji i za akcję szkolną (wówczas wraz z endekiem Mierzyńskim wchodził w skład Komisji Socjalistów; wymuszali na księgarzach zakaz sprzedaży książek rosyjskich i zeszytów do języka rosyjskiego). Ponownie aresztowany w 1906 r., tym razem na okres sześciu tygodni. W 1907 r. aresztowany i osadzony w Sieradzu na okres trzynastu miesięcy, następnie zesłany na Syberię na 4 lata.
Wrócił do kraju w 1912 r. 23 grudnia 1918 r. został przewodniczącym Rady Delegatów Robotniczych w Zduńskiej Woli, składającej się z działaczy SDKPiL oraz PPS. Sekretarzem Rady został Józef Matuszewski. Rada troszczyła się o byt materialny robotników i robotnic oraz organizowała szkolnictwo. Umarł w 1928 r.
Źródła:
1. Kronika Ruchu Rewolucyjnego w Polsce pod redakcją Jana
Krzesławskiego i Adama Próchnika, R. 1, nr 3, s.43,
2. Józef Śmiałowski, 1974, Zduńska Wola: monografia miasta do 1914 roku, Łódź 1974, s. 214.
Współpraca: Krzysztof Witkowski.
Źródło: Polona. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz